به گزارش نسیم سرخس به نقل از رهیاب نیوز:خرمشهر، حکایت مقاومت روزهای نخست جنگ تحمیلی و سرگذشت سلحشورانی است که با دست خالی، متجاوز مسلح را در بیش از یک ماه نبرد به روز سیاه نشاندند و جسم خود را سنگر کردند تا از کیان اسلامی و سرزمین ایران دفاع کنند.
ارتش بعثی در فکر تصرف سریع این شهر و از آنجا محاصره و تسخیر آبادان بود، همچنین رؤیایی هجوم همه جانبه به دشت های خوزستان و سیطره بر اهواز را در ذهن مخدوش خویش می پرورانید اما هیچ وقت فکر نمی کرد در خرمشهر تلفات سنگینی را متحمل شود و چون موفق نشدند از طریق جاده شلمچه و صد دستگاه و انبارهای عمومی، بندر شهر را تصرف کنند ناگزیر گردیدند شهر را دور بزنند که در آنجا هم مردم چون سدی استوار در برابر دشمن قرار گرفتند.
با کدام معیار می توان جنگ نابرابر تفنگ را با سلاح های سنگین و پیشرفته و ارتشی کار آزموده و تعلیم دیده به قیاس نشست و اگر نبود خیانت کسانی که دل در تعلقات دنیا داشتند و مشغول هوای نفس بودند دشمن کینه توز برای همیشه نابود و مایوس می گردید.
وقتی بخشی از خرمشهر اشغال گشت دلاوران، سنگرهای مقاومت را به آن سوی کارون و اروند بردند و به انتظار روزهای فتح و ظفر نشستند البته آنان از خیانت منافقین و لیبرال ها که به ظاهر برای دفاع از انقلاب آمده بودند و در باطن می خواستند مقاومت نیروهای ارزشی را مخدوش سازند، رنج فراوان می بردند. خرمشهر قهرمان پس از ۳۵ روز مقاومت قهرمانانه، به دست دژخیمان بعثی اشغال شد.
در عملیات «بیت المقدس» اردیبهشت خرداد سال ۱۳۶۱ که منجر بر آزادسازی شهر خرمشهر و مناطق وسیعی از جنوب کشور شد، ارتش عراق به جای گذاردن ۱۶ هزار کشته و زخمی و ۱۹ هزار اسیر، مجبور به فرار شد.
در عملیات «بیت المقدس» ۵۴۰۰ کیلومتر مربع از اراضی جمهوری اسلامی از جمله مراکز مهمی چون شهر خرمشهر، هویزه و پادگان حمید، طی ۲۵ روز نبرد سخت توسط رزمندگان اسلام از اشغال دشمن آزاد گردید.
خرداد سال ۶۱ رزمندگان اسلام فقط در یک روز و نیم نبرد در خرمشهر، که ده ها هزار سرباز عراقی مجهز به پیشرفته ترین سلاح، تانک و تجهیزات در آن مستقر بودند، این شهر را آزاد کردند.
بازتاب رسانه ها نیز در این میان قابل توجه بود و نشان از اهمیت زیاد این ماجرا داشت، در آستانه ورود قوای ایران به خرمشهر بخش فارسی “رادیو بغداد” مکرر اعلام می کرد: «دفاع از خرمشهر دفاع از بصره است و آبروی امت عربی در گرو دفاع از خرمشهر است.» این رادیو تلاش می کرد سربازان وحشت زده عراقی را به مقاومت وادار کند.
مرور گزارش “رادیو بی بی سی”هم در این باره جالب است:«حوادث چند روز اخیر و ادعاهای عراق دایر بر عقب نشینی طبق برنامه، سرپوشی بر دامنه شکست این کشور به شمار می آید. ظرف دو ماه گذشته تقریباً تمام قوایی که در خوزستان موضع گرفته بودند، مجبور به عقب نشینی شدند. سقوط سریع خرمشهر به خصوص باعث سرافکندگی عراق شده است. طبق آمار، ۳۰ الی ۴۰ هزار سرباز از این شهر دفاع می کردند و فاصله آن تا مرز چند کیلومتری بیشتر نبوده است.»
خبرگزاری” آسوشیتدپرس” هم سقوط خرمشهر را شکستی توهین آمیز و واقعی برای دولت صدام در جنگ ۲۰ماهه ارزیابی کرد.
“رادیو لندن” نیز به نقل از کارشناسان، پیروزی در خرمشهر را به عنوان یکی از بزرگترین پیروزی های ایران بر شمرد.
روزنامه “نیویورک تایمز” نیز عقب نشینی عراق را به عنوان بزرگترین شکست برای عراق در طول جنگ دانست.
روزنامه “واشنگتن پست ” نیز عامل پیروزی ایرانیان را شیوه حملات زمینی ایران و تکمیل آن در مراحل مختلف دانست و تاکید کرد، عراقی ها هنوز یارای فراگیری آن را ندارند.
مجله آلمانی “اشپیگل” نیز روحیه شهادت طلبی و تعصب را عامل پیروزی های اخیر ایران دانست و مجله پاکستانی “مسلم “بر نقش ایمان و قدرت روحی تاکید کرد.
خبرگزاری آمریکایی «یونایتدپرس» در ساعت بیست و چهار و بیست و دو دقیقه همان روز، در گزارش ارسالی خود، سربازان عراقی را در حال فرار توصیف کرد و نوشت:
«… سربازان در حال فرار عراق، سرگرم گریختن از خرمشهر و مناطق اشغالی هستند.»
رادیو دولتی صدای آمریکا پس از پنج شبانه روز سکوت و امتناع از انعکاس خبر فتح خرمشهر توسط نیروهای ایرانی، سرانجام در «گزارش ویژه» ۱۳۶۱/۳/۸ خود می گوید:
«به رغم مشکلات تدارکاتی، نا آرامی های ناشی از انقلاب و کاهش تدریجی قدرت عملیات نیروی هوایی ایران، ماشین نظامی ایران به گونه ای اعجاب آور عمل کرد.»
روزنامه گاردین چاپ انگلستان درباره فتح خرمشهر می نویسد: «سقوط خرمشهر یعنی سقوط آخرین و مهمترین افتخار جنگی عراق که ایرانی ها با بازپس گرفتن آن، این برگ برنده را که به وسیله آن عراق می کوشید ایران را به پای میز مذاکره بکشاند، از دست بغداد ربودند.»
انتهای پیام/
