مراسم استقبال از دو شهید گمنام عصر امروز (دوشنبه) در شهر مزداوند شهرستان سرخس با حضور مردم، مسئولان و نیروهای مسلح برگزار شد.

در اردوگاه عراقی‌ها برای شوخی خودشان و به قولی شوخی شکنجه می‌کردند؛ شکنجه‌ها از کشیدن ناخن پاها با انبردست بود تا رد کردن میله‌داغ از استخوان دست‌وپا، شکنجه به‌وسیله برق و کلاه الکتریکی و آویزان کردن برعکس از سقف که باعث می‌شد خون در مغز جمع شود و فرد به کما برود.

فرزند سردار شهید نظرنژاد (بابانظر) با تأکید بر اینکه «ولایت‌پذیری» و «شجاعت» از مهم‌ترین ویژگی‌های شهید بابانظر بود، گفت: شهید بابانظر 92 درصد جانبازی داشتند و بیش از 140 ترکش در بدن ایشان بود که به یکی از بازی‌های عالم کودکی‌مان با برادرم تبدیل شده بود.

نقل می‌کنند شهید مشهدی یک روز با پدرش در حال ساخت خانه در محل روستا بود که یکی از همسایه‌ها به پدرش می‌گوید شاید این خانه را برای اسماعیل درست می‌کند که شهید در جواب می‌گوید خانه من سرزمین کربلا است.

پدر شهید «سید علی حسینی» از شهدای شهرستان سرخس پس از سال‌ها تحمل دوری از فرزند خود، در کنار شهیدش آرام گرفت.

در زندگی شهدا گاهی اتفاقاتی می‌افتد که برای دیگر افراد کمتر به وجود می‌آید مانند ماجرای نجات از غرق‌شدگی شهید سرخسی توسط دیگر شهید سرخسی که در روستای پسکمر سرخس رخ می‌دهد.

پیشاهنگ کاروان نورانی شهیدان سرخسی جنگ تحمیلی درجه‌دار ارتش جمهوری اسلامی ایران، شهید والامقام موسی رامون است که در تاریخ دهم بهمن‌ماه 1359 در جبهه دارخوين به شهادت رسيد.

شهید سید قاسم سید کابلی یکی از نوجوانان رشید و باغیرت شهرستان سرخس بود که در عملیات خیبر مظلومانه و با کشیدن درد و رنج زیاد همچون قاسم حسین علیه‌السلام آسمانی شد و در جوار حق آرام گرفت.

پدر سردار شهید «محمدابراهیم بوزقوچانی» از شهدای شهرستان سرخس پس از سال‌ها تحمل دوری از فرزند خود، در کنار شهیدش آرام گرفت.

برای پیروان امام حسین علیه‌السلام این امر مسلم است که قیام عاشورا دارای دو صحنه است؛ صحنه‌ای که در آن عشق، جوانمردی، شجاعت و شهادت‌طلبی بود و در صحنه دیگر آن شقاوت، رذالت و جهالت موج می‌زد.