به گزارش نسیم سرخس، روزنامه «هاآرتص» در گزارشی به مخفیکاری اسرائیل درباره تاسیسات اتمی خود در برابر آمریکا پرداخت و با اشاره به اقدام اسرائیل برای خرید موشکهای آمریکایی «هوک» در دوران نخست وزیری «دیوید بن گورین» به منظور دفاع از راکتور اتمی «دیمونا» نوشت: غیر از توضیحات رسمی مبنی بر لزوم دفاع از پایگاههای نیروی هوایی اسرائیل، مراکز پرجمعیت و نیروهای ذخیره در برابر بمباران هوایی مصریها، بُعد دیگری از این توافق وجود دارد که به دیمونا مربوط میشود.
این روزنامه اسرائیلی با اشاره به اینکه بسیاری از جزئیات مربوط به برنامه اتمی اسرائیل از طریق تحقیق و بررسی یا انتشار اطلاعات محرمانه افشا شده است، به اقدام «آونر کوهن» و «بیل بر» محققان تاریخ هستهای در انتشار اسناد قدیمی بر روی وبسایت «آرشیو امنیت ملی دانشگاه جرج واشنگتن» اشاره کرد و نوشت: دو عدد از این اسناد تعجب برانگیز بودند؛ یکی به نقش ریچارد کری (پدر جان کری وزیر خارجه آمریکا) مربوط میشود و دیگری به ماجرایی که گفته میشد راکتور دیمونا صرفا یک کارخانه «پارچهبافی» است.
بر اساس این گزارش، «کوهن» و «بر» در این اسناد به تلاش اسرائیل برای برقراری پیوند اتمی با فرانسه و نروژ اشاره کردهاند. این دو کشور موافقت کرده بودند تا برای راهاندازی راکتور دیمونا، آب سنگین به اسرائیل بفروشند. هدف دومی نیز وجود داشت که پنهان کردن همه چیز از آمریکاییها بود تا راکتور دیمونا تاسیس شود. حدود چهار سال، بین ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰، تلاش برای پنهان کردن این پروژه موفقیتآمیز بود؛ حالا این موفقیت به خاطر اقداماتی بود که اسرائیل و فرانسه برای حفاظت از اطلاعات انجام داده بودند یا به خاطر ناکامی در جمعآوری، تحلیل و هماهنگی داخلی سازمانی عوامل سیاسی در واشنگتن.
به نوشته هاآرتص، ریچارد کری پدر جان کری که در آن زمان کاردار سفارت آمریکا در نروژ بود، پیامهایی را از پایتخت این کشور درباره برنامه هستهای اسرائیل ارسال میکرد. او در تابستان ۱۹۵۹ از تلاشهای خود برای بررسی مسئله فروش آب سنگین به اسرائیل گزارش داد.
بر اساس این گزارش، رژیم صهیونیستی تا امروز اعلام کرده هدف او از ساخت سایت اتمی دیمونا، تحقیق، مطالعه و توسعه اقتصادی بوده است. اسرائیل از همان ابتدا پذیرفت که اهداف هستهای دارد اما مدعی شد دیمونا برای اهداف مسالمتآمیز بوده است.
هاآرتص درباره منشاء داستان کارخانه پارچهبافی و اینکه چرا به عنوان پوشش برای پروژه دیمونا به کار رفته، نیز نوشت: «اوگدن رید» سفیر آمریکا در اسرائیل هنگام پرواز بر فراز منطقه (Negev) «نگو» در تابستان ۱۹۶۰ از «ادی کوهن» از مقامات وزارت دارایی اسرائیل درباره خاکبرداری در این منطقه سئوال کرد. او که از فشارهای اقتصادی که دولت آیزنهاور بر کابینه بنگورین (نخست وزیر اسرائیل) و همین طور سختیهایی که وزارت دارایی اسرائیل برای تامین مالی ساخت این راکتور آگاه بود و به علاوه نگران حذف کمک آمریکا به اسرائیل بود، به سفیر آمریکا گفت این یک «کارخانه پارچه بافی» است!