زهرا که خواهر بزرگتر و فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از دانشگاه زنجان است، می‌گوید: این چهارمین سال است که برای نقاشی دیوار مدارس با یک گروه جهادی همراه شده ام. هر سال به بسیج سازندگی استان مراجعه و در خواست می‌کنم جایی در نقاط محروم برای نقاشی دیواری به من معرفی کنند.

به گزارش نسیم سرخس به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از بسیج سازندگی کشور، فعالیت گروه‌های جهادی در ماه مبارک رمضان هم تعطیل نمی شود. بسیجیان جهادگر اگر لازم باشد در برنامه های عمرانی شان انعطاف به خرج می‌دهند اما کرکره کار جهادی را حتی در گرم ترین روزهای رمضان ۹۴ پایین نمی‌کشند. شهید کاظمی و شهید خسروی نژاد، نام دو گروه جهادی است که چراغ خدمت رسانی داوطلبانه به مردم را این روزها در روستاهای شهرستان خدا بنده روشن نگه داشته اند. 

مهدی شهیدی، مسئول حوزه دانشجویی شهید زین الدین درباره فعالیت این دو گروه جهادی می گوید: “۴۰ جهادگر در قالب گروه های جهادی شهید کاظمی و شهید خسروی نژاد، به روستاهای بخش افشار شهرستان خدابنده اعزام شده اند که ۳۰ نفرشان را خانم ها تشکیل می دهند. بچه های هر دو گروه علاقه مند بودند که در ماه رمضان اردوی جهادی را برگزار کنند چون از یک طرف در ماه رمضان مردم جمعیت در روستا حضور دارد و از سوی دیگر کار جهادی با زبان روزه را تمرین خودسازی می دانند. فعالیت عمرانی مان در این مقطع رنگ آمیزی دیوار دو مدرسه است.”
زهرا و معصومه حبیبی، خواهران هنرمندی هستند که نقاشی دیوار مدارس دو روستای نریمان قشلاق و مصرآباد را بر عهده گرفته اند. زهرا که خواهر بزرگتر و فارغ التحصیل رشته گرافیک از دانشگاه زنجان است، می گوید: “این چهارمین سال است که برای نقاشی دیوار مدارس با یک گروه جهادی همراه شده ام. هر سال به بسیج سازندگی استان مراجعه و در خواست می کنم جایی در نقاط محروم برای نقاشی دیواری به من معرفی کنند. امسال هم به همراه گروه های جهادی شهیدکاظمی و شهیدخسروی نژاد به روستاهای محروم بخش خدا بنده آمده ایم. من نقاشی دیواری در مدارس را خیلی دوست دارم چون وقتی مدارس زیبا می شوند، بچه ها رغبت بیشتری به درس خواندن نشان می دهند و شادتر می شوند.” معصومه خواهر کوچکتر زهرا که دانشجوی رشته معماری است و نقاشی دیواری را از خواهر بزرگترش آموخته، تاکید می کند: “ما آمده ایم تا به مردم روستا بگوییم هیچ وقت شما را فراموش نمی کنیم.”
بقیه اعضای گروه در مدرسه و مسجد روستای نریمان قشلاق مشغول فعالیت هستند. خانم بیگدلی، دانشجوی علوم تربیتی و مسئول کمیته آموزش این گروه های جهادی است. او می گوید: “بیشتر برنامه های ما برای کودکان، نوجوانان و بانوان روستاست. از فضای مدرسه روستا برای برگزاری کلاس های خیاطی، گلدوزی، زبان، گلسازی و آموزش قرآن استفاده می کنیم. کلاس کار با جوانه ها هم اختصاص دارد به کودکان روستا، آن ها در این کلاس ساخت کاردستی و کشیدن نقاشی را یاد می گیرند.” 
خانم لیلا اشجاری هم که دانشجوی رشته تربیت بدنی است، درباره علت برگزاری اردو در ماه مبارک رمضان می گوید: “اردوی جهادی همیشه حال بچه های جهادی را خوب می کند مخصوصا اگر در ماه رمضان برگزار شود. بیش از اینکه مردم روستا نیازمند حضور ما باشند، ما محتاج حضور میان آن ها هستیم. این سومین سالی است که به روستای نریمان قشلاق می آییم و با مردم انس گرفته ایم. بچه های روستا به قدری خوشحال هستند که اصلا دوست ندارند بروند خانه شان”.
غزل خانی معلم قرآن خوش ذوقی است که معنی سوره های قرآن را به در قالب اشعاری زیبا به بچه ها آموزش می دهد، عاطفه جعفری هم در کلاس جوانه ها مشغول سر و کله زدن با جوانه های روستاست، کلاس او با نشاط ترین و البته پر سر و صداترین کلاس است، معصومه آلا داغلو هم زبان انگلیسی تدریس می کند و ترجیح می دهد از این فرصت برای بازگو کردن محرومیت های روستا استفاده کند: “بیشتر بچه های روستا حداکثر تا کلاس ششم دبستان درس می خوانند و سپس ترک تحصیل می کنند، به این خاطر که از کلاس ششم بالاتر باید هر روز به روستایی دیگر سفر کنند در حالی که نه راه مناسبی وجود دارد و نه وسیله نقلیه ای برای طی مسیر. با این وجود بسیار دوست دارند بیاموزند اما چه فایده که فقط ۱۰ روز از سال می توان به آن ها آموخت.”
مسجد روستای نریمان قشلاق هم صحنه حضور جهادگران است. جالب اینکه مسجد آبرومند و مناسب روستا نیز یادگاری بسیج سازندگی زنجان است و توسط گروه‌های جهادی استان بنا شده است.
خانم صبوری کارشناس الهیات و مدرس قرآن کریم و احکام برای بانوان روستاست. او هم سومین سال است که در این روستا مهمان خانم های روستایی است. خانم صبوری خاطرنشان می کند: مردم این منطقه مومن و با صفا هستند و بسیار علاقه مند به معارف دینی. مباحث را با تکیه بر سیره نبوی (ص) و سبک زندگی خدمت خانم ها مطرح می کنیم.
وی با اشاره به مشکلات این روستا نیز گفت: درآمد مردم روستا از دامداری و کشاورزی تامین می شود. مهمترین مشکل روستا فقدان آب آشامیدنی است، این روستا روزانه فقط یک ساعت آب دارد.

انتهای پیام/م

لینک کوتاه :