امام راحل فرمودند: «هرچه فریاد دارید، بر سر آمریکا بکشید که همین فریاد همگانى‏ «مرگ بر آمریکا» براى او مرگ مى ‏آورد» و این سخن امام ماند برای همیشه و این ویژگی «استکبارستیزی» همچنان در کالبد نظام جمهوری اسلامی وجود دارد.

مرگبارترین کشتار دسته‌جمعی در تاریخ آمریکا در لاس‌وگاس و در یک کنسرت رقم خورد و پا برجا ماندن قانون به کارگیری سلاح در این کشور پس از این حادثه نشان داد که آن چه برای دولت آمریکا مهم است تامین مالی کمپانی های اسلحه سازی است.

«خاورمیانه جدید» و «اسرائیل جدید» دو اصطلاحی است که رهبر معظم انقلاب برای سیاست‌ها و اهداف آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها در منطقه به کار بردند؛ اصطلاحاتی که نشان می‌دهد هدف غربی‌ها ایجاد حاشیه امنیت برای اسرائیل است.

جمعی از خیرالموجودین کشور عبور کرده از هفت‌خان رستم و افراد منظوری که از نبردبان لیست امید بالا آمدند و با انداختن چند پیکچر سلفی با بانوی چشم آبی سیاست خارجه فرنگستان، مادمازل موگرینی امیدها را به یاس، حقارت و ناامیدی مبدل کردند.

هشت دهه بعد از سپری شدن واقعه مسجد گوهرشاد مشهد، حالا بازخوانی روایت‌های مردمی از این واقعه، آغازی بر مرور اتفاقی است که وحشیگری رضاخان میرپنج را به‌وضوح نشان می‌دهد.

پرواضح است که عده‌ای قلیل و معلوم‌الحال، با برنامه‌ریزی به دنبال سوءاستفاده از سخنان و رهنمودهای رهبر حکیم و فرزانه انقلاب هستند تا اینکه این الفاظ و جملات راهگشا در ذهن مردم مخدوش و از کارایی لازم ساقط شود.

جمعه آخر ماه رمضان به‌عنوان روز قدس، یک روز به‌یادماندنی با حضور حداکثری ملت ایران بود؛ روزی که ملت ایران سیلی محکمی به رژیم غاصب صهیونیسم زدند، اما دراین‌بین گاهی ممکن است برخی حاشیه‌های تلخ، کام ‌شیرین امت حزب‌الله و عاشقان به انقلاب و رهبری را به تلخی بگریاند.

این یادداشت در حقیقت مرثیه‌ای بر وضعیت محوطه پیرامون مقبره لقمان بابا و پارک در حال احداث 30 هکتاری سرخس و درنهایت کمبود امکانات گذران اوقات فراغت مردم این شهرستان به‌ویژه خانواده‌ها در فصل گرما است.

«آتش به اختیار» را دیده‌بان‌ها درجایی و معرکه‌ای به کار می‌برند که از آن معرکه بوی جنگ سنگین می‌آید؛ وقتی گفته می‌شود آتش به اختیار، یعنی همه‌جا (خانواده، مدرسه، دانشگاه، حوزه و اجتماع) هدف است و هرکس به‌تناسب توان و شناخت خود از دشمن باید موضع بگیرد.

«عزت» در یک جامعه زمانی به وجود می‌آید که آن جامعه در عرصه‌های مختلف از وابستگی‌های خود کاسته و با اتکا به نیروی لایزال الهی بر روی پای خود بایستد و مسیر پیشرفت را با صبر و بردباری طی کند؛ در چنین جامعه‌ای بین تمامی افراد در زمینه‌های مختلف همدلی و صمیمیت برقرار بوده و تکیه افراد بر روی نیروی داخلی است.