به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ «انقلاب امید» در خانه ما همیشه مقدس بود و بالانشین تا جایی که حتی در دوران طفولیت برایمان حرمت داشت؛ از همان دوران دبستان تا بعدها که وارد حوزه و دانشگاه شدیم، هیچ‌گاه بی‌حرمتی به آن را برنتافتیم. هر چند آنچه از سختی‌ها و محرومیت‌ها بابت «انقلاب» و از «انقلابی‌نماها» دیدسم، آن‌قدری بود که بخواهیم بارها «ضدانقلاب» شویم، اما هرچه بزرگ‌تر شدیم و هزینه‌های بیشتری هم دادیم، ارادتمان به این «عضو باشکوه خانواده» بیشتر شد و کمتر نشد!
امروز که اندیشه می‌کنیم، ارادت و عشق‌بازیمان با «انقلاب»، نه از سر پیشرفت‌های محیرالعقول و فراوانش، بلکه به‌خاطر سه ویژگی ممتازش بود که هنوز هم مثل خورشید می‌درخشد:
۱) وقتی فکر می‌کنیم که بخش زیادی از عمر پدران فراوان این ملت، زیر سایه فاسدترین و بی‌عرضه‌ترین پادشاهان تاریخ ایران گذشته، غصه تمام وجودمان را فرا می‌گیرد. اما «انقلاب» کاری کرد که ما و فرزندانم زیر سایه عالم‌ترین و عادل‌ترین و تواناترین حاکمان تاریخ ایران‌زمین نفس بکشیم؛ دو نائب‌الامامی که همه سیاستمداران و اندیشمندان منصف عالَم به مدیریت و سلامت و صلاحیت و شجاعت آنان اعتراف می‌کنند و بر آن غبطه می‌خورند.
۲) اگر «انقلاب» نشده بود، در آن قحطی شرافت و عدالت، هزاران «حاج قاسم» و «فخری‌زاده» و «شهریاری»، نهایتاً کارگران و کارمندانی بودند حلال‌خور و کم‌اثر و هزاران «رجایی» و «رئیسی» بعد از سال‌ها دست‌فروشی در حاشیه خیابان‌ها، حالا در میانه عمر توانسته بودند زیرپله‌ای را برای امرار معاش خانواده مستمندشان اجاره کنند!
«انقلاب امید» با کنار زدن رژیم منحوس پهلوی که تمام استعدادها را نابود کرده بود و مجال نفس‌کشیدن به کسی را نمی‌داد، توانست مستضعفان را نه فقط در «حرم جمهوری اسلامی»، بلکه در سراسر «جبهه مقاومت» کرامت و عزتی جهانی و تمدنی ببخشد.
۳) نفرین بر رضا و محمدرضای مستبد و دیکتاتورِ پهلوی که طعم شیرین «حق انتخاب» را از پدران فراوان این ملت گرفتند؛ پدران ما هیچ‌گاه نفهمیدند که شاه و نخست‌وزیر و نمایندگان مجلس‌شان، چگونه و با رأی چه کسانی انتخاب می‌شوند؛ هیچ‌گاه نتوانستند دلهره‌های مقدسِ «شب قبل از انتخابات» و شادی و ناراحتیِ «شنبه بعد از آن» را تجربه کنند.
«انقلاب» آن‌قدر به ما مردم عزت و حرمت داد که تاکنون بارها و بارها، به درستی و خطا، خودمان «انتخاب» کردیم؛ خودمان اگر در انتخاب‌مان اشتباه کردیم، دوباره با انتخابی دیگر جبرانش کردیم و بر انتخاب درست‌مان خدا را شکر کردیم.
ما هوادار و عاشق «انقلابی» هستیم که درخشان‌تر از روز نخست نورافشانی می‌کند و قرار است آن‌قدر بماند و بدرخشد تا به «انقلاب مهدی» برسد؛ «وَلَو کَرِهَ الکافِرون.»
انتهای خبر/
- نویسنده : عباس بابائی
