به گزارش نسیم سرخس، «تناقض»های رفتاری آن هم از نوع حاکمیتی، از مهم‌ترین آسیب‌هایی است که همچون خوره ذهن و جان مردم را می‌خورد؛ به‌عنوان مثال نظامی که توانسته است ظرف ۵۰ روز دو بار مراکز اصلی و مخفیِ یکی از خطرناک‌ترین دشمنان خودش را با موشک‌های نقطه‌زن و پهپادهای انتحاری شخم بزند، چگونه است که در برابر اقلیتی از اراذل و اوباش این‌گونه مماشات می‌کند؟!
«نظامی» که توانسته است ناامن‌ترین مناطق دنیا(سوریه و عراق) را با اقدامات مستشاری و میدانی خود، از دهان اژدها خارج کند و دولت‌های مستقر و مردمی در آنجا حاکم کند، چگونه است که اکنون حتی در شهرهای کوچکش هم ناامنی بیداد می‌کند؟!
«نظامی» که توانسته‌است شرورترین دشمنان خودش را از آسمان(عبدالمالک ریگی) و آن‌طرف دنیا(نیما زم) با پیچیده‌ترین عملیات‌های امنیتی، دست و پا ببندد، چگونه است که از گرفتن چند شاخ مجازی و سلبریتی و لیدر اغتشاش عاجز است؟!
غیرازآنکه نیروهای جان‌برکف امنیتی تعداد زیادی از اینان را تحویل مجامع قضایی داده‌اند، پاسخ روشن آن است که دشمنان نظام در یکی از عجیب‌ترین جنگ‌های ترکیبی و شناختی، درصدد «سوریه‌سازی» از ایران‌اند و این فاجعه دور نیست اگر نظام دست به ماشه برد؛ لذا کماکان مظلومانه شهید می‌دهد تا مبادا دشمن نابه‌کار به خواسته‌ی خویش برسد.
اما از طرف دیگر باید گفت تداوم اغتشاشات و اخیراً اقدامات تروریستی، آرامش و امنیت و اعتماد مردم را نشانه گرفته است و تا دیر نشده باید کاری کرد:
۱) اطمینان به نظام، ضرورت امروز و فرداهای مردم است. این نظام همانی است که در دهه‌ی ۶۰ چندین برابر ضعیف‌تر از الآن در برابر اراذلی(منافقین خلق) چندین برابر قوی‌تر از اراذل کنونی توانست کشور را آرام کند؛ اگر تعداد شهدا در این روزها هنوز به عدد ۱۰۰ نرسیده است، در دهه‌ی ۶۰ بیش از ۱۷۰۰۰ شهید ترور را تشییع کردیم! دیگر دشمن نابه‌کار هم به این گزاره ایمان آورده است: «این نظام مقدمه‌ساز ظهور موعود آخرالزمانی خواهد بود.»
۲) مساجد و پایگاه‌های بسیج باید کلام «امام جامعه» مبنی بر زنده‌کردن «کمیته‌ها و سنگرهای مردمی» را در محلات پیاده کنند و کوچک‌ترین ناامنی را در نطفه خفه کنند.
۳) مسئولان در اولین فرصت، ضمن محرم دانستن مردم، آنان را در جریان سیاست‌های نظام در قبال اغتشاشگران قرار دهند؛ بدیهی است نقش صداوسیما در رساندن اخبار دقیق و بهنگام، بسیار بیشتر از آنی است که اکنون مشاهده می‌شود.
۴) مؤمنینِ به انقلاب سکوت را کنار بگذارند و در میدان «جهاد تبیین» سربازی و جانفشانی کنند؛ مع‌الاسف بسیاری از مردم در این ضعف رسانه‌ای عجیب، اخبارشان را از دروغ‌های فضای مجازی دریافت می‌کنند!
۵) مطالبه‌ی جدی از سرشناسانی همچون علما و دانشمندان و هنرمندان و ورزشکاران برای موضع‌گیری شفاف و بهنگام، در آرام شدن فضا بسیار موثر است؛ باور کنیم بسیاری از معروف‌های بی‌صرفه(سلبریتی) که علیه انقلاب موضع گرفتند، به‌دلیل چند پیام و تلفن و کامنتی بود که برای‌شان ارسال کردند!
۶) همه‌ی مردم خودشان را موظف بدانند که کوچک‌ترین اقدامات مشکوک را در هر نقطه‌ای دیدند، به‌سرعت به ارگان‌های امنیتی اطلاع دهند.
۷) در کودتای ۲۰۱۶ ترکیه، نظام حاکم فقط ۵۰ هزار گذرنامه را باطل‌کرد و در حمله‌ی به کنگره، رژیم ایالات متحده سرشناسانی به مراتب مهم‌تر از سلبریتی‌های دوزاری ما را به سلابه کشید و آب از آب تکان نخورد! امروز باید مطالبه‌ی محاکمه‌ی این نمک‌نشناس‌ها از مسئولان به گفتمان رایج مردم مبدل شود.
۸) در دوران جنگ وقتی سپاه جوانان عازم جبهه‌ها بود، سپاه مادران و پدران دلشکسته هم عازم حرم بود تا با «سلاح دعا» فرزندان میهن را یاری رسانند؛ و خدا می‌داند که بخش عظیمی از پیروزی‌ها مرهون اشک‌های آنان است.
و نکته‌ی آخر آن‌که علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی(ره) در جایی فرمودند: «گوش‌تان به دهان رهبر باشد. چون ایشان گوششان به دهان حجت‌بن‌الحسن(عج) است.
یادداشت از عباس‌بابایی، استاد حوزه و دانشگاه
انتهای پیام/
