به گزارش صبح توس، صحبت از گرانی و تورم، بیکاری و رکود، قیمت حامل‌های انرژی و نرخ ارز این روزها نقل هر محفلی شده است؛ اما این بار طعم این نقل، تلخ است.
سخت بتوان خانواده‌ای را پیدا کرد که از گرانی‌های اخیر صدمه ندیده باشد. تا این مرحله را، مرحله‌ی فهم وجود مشکل، همه جلو می‌رویم. بعدازاین است که راه‌های مختلفی دیده می‌شود. بعضی فقط می‌توانند به وضعیت موجود اعتراض داشته باشند اما نه تحلیلی از شرایط دارند و نه مجموعه عللی که باعث بروز مشکلات شده است را می‌دانند.
اما اگر به‌راستی ما دلسوز وضعیت خودمان هستیم، نباید فهممان را از دلایل ناکارآمدی‌ها گسترش بدهیم؟ چه برخوردی خواهید داشت با انسانی که می‌خواهد از یک کوه بالا برود اما لوازم آن را نمی‌داند؟ آیا به خاطر این «ندانستن» او را ملامت نمی‌کنید؟
وقتی فراموش‌کار شدیم یعنی نمی‌توانیم متوجه اثرات تصمیمات قبلی‌مان در وضعیت امروزمان باشیم. فراموش‌کاری ما باعث می‌شود همان‌هایی که در به وجود آمدن شرایط فعلی تقصیر دارند باز یک بوق و کرنای دیگر بردارند و این بار هم خود را معترض نشان دهند و امید به تَکرار تصمیمات گذشته را داشته باشند.
فراموش‌کاری ما ملت باعث می‌شود با طناب پوسیده‌ی چند سلبریتی، به چاه کسانی برویم که جز اظهار نیاز به غرب، تدبیر دیگری ندارند. همان‌ها حالا حرف‌هایی از تحریم انتخابات می‌زنند. فراموش‌کاری ما می‌تواند این بار هم یک بحران بیافریند.
حالا آن «ندانستن» و نداشتن تحلیل را بگذارید کنار این «فراموش‌کاری» و در نظر داشته باشید که همین ملت باید سرنوشت خود را تعیین کند. تا وقتی‌که ما نخواهیم درک درستی از علل بروز مشکلات داشته باشیم گرفتار موج‌های دیگران خواهیم شد. یک روز گرانی ماست را به شورایی نبودن رهبری ربط می‌دهند و روز دیگر دلیل بیکاری را کمبود آزادی زنان می‌دانند! کار آن‌ها این است که به عامه‌ی مردم تحلیل‌های غلط بخورانند و از درک ناقص ما پلی برای تصاحب قدرت خود بسازند. اینجاست که اهمیت آگاهی عمیق ما مردم مشخص می‌شود. ملتی که درک و فهم ضعیفی داشته باشد نمی‌تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد. چه درک تاریخی، چه سیاسی و…
حالا بازهم این درک و آگاهی مردم باید در یک بزنگاه، تعیین سرنوشت ملت را به دست گیرد. حواسمان هست عده‌ای که از رأی مردم به قبیله‌شان ناامید شده‌اند بر طبل تحریم انتخابات می‌کوبند و از تأثیر کم مجلس در تغییر وضعیت می‌گویند. چه کنیم که همان‌ها چند سال پیش در شعارهایشان از اهمیت مجلس در تعیین امور می‌گفتند! تغییر در سرنوشت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فقط و فقط از راه حضور فعالانه در عرصه‌های نظام مردم‌سالاری دینی محقق می‌شود. نه با بی‌توجهی به انتخابات می‌توان امید به وضعیت بهتر را داشت و نه با تحریم آن اتفاق خاصی در روند فعلی خواهد افتاد.
مغزها و دهان‌هایی که سعی در کم‌اهمیت جلوه دادن انتخاب می‌کنند با دست‌هایشان به دنبال یک مجلس خنثی و منفعل هستند تا مانع کارشان نشود. این بار هم باید شرایط را دقیق فهمید و هم از گذشته عبرت گرفت تا مجلسی روی کار بیاید که عرصه را بر بی‌تدبیری‌ها تنگ کند.
علی نخعی کوشه
انتهای پیام/
- منبع خبر : نسیم سرخس
