به گزارش نسیم سرخس، به نقل از پایگاه خبری نسیم خنداب، یکی از کارهای بسیار مهم زندگی مؤمن که مورد تأکید خدا و رسول گرامی اسلام (ص) و ائمّه معصومین (ع) است که همیشه باید در لیست برنامه های ضروری او باشد، مسئله برآوردن حاجات مومنین و گره گشایی از زندگی آنهاست، اهمیّت این موضوع در حدّی است که پی بردن به آن از حد ظرفیت عقل آدمی خارج است.
یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی که همواره بشر با آن مواجه است، علی رغم پیشرفت های صنعتی و مادی، فاصله طبقاتی است، به این معنا که در یک سو عدّه‌ای غرق در ثروت و ناز و نعمت بوده و از بهترین وسایل آسایش و رفاه بهره مند باشند و در سوی دیگر عدّه‌ای به اندازه‌ای در فقر و نداری غوطه ور باشند که حتی از تهیه لوازم ضروری زندگی (از قبیل غذا، مسکن، لباس ساده و …) عاجز باشند، طبیعی است که در چنین جامعه ای رنگ عدالت و برابری به چشم نیاید.
علی ابراهیم حسنی پیرمرد ۹۰ ساله‌ای در روستای خانقاء در بخش قره‌چای خنداب چهار فرزند معلول دارد، چهار فرزند حسنی معلولیت ذهنی دارند که ۲ نفر از آنها تحت حمایت بهزیستی‌اند و ماهیانه ۵۰ هزار تومان برای آنها پرداخت می شود.
یدالله، سمانه، سمیه و زهرا چند سال قبل مادرشان را در یک تصادف از دست داده‌اند و چندین سال است بدون داشتن مادر به زندگی خود ادامه می دهند.
کبری نجفی عروس این خانواده ۴ سال است که سرپرستی فرزندان حسنی را برعهده گرفته و به آنها رسیدگی می کند، او می گوید: شوهرم پس از مرگ مادر بچه‌ها، بعد از گذشت یکسال، توانست دیه مادرشان را از بیمه بگیرد.
دقایق زندگی آنها در حیاتی خلوت و خانه کاهگلی با داشتن پنجره ای کوچک که باز نمی شود و شیشه ای بیش نیست، می گذرد.
نجفی در این باره گفت: ما می خواهیم خانه‌ای برای آنها بسازیم، ولی شوهرم کشاورز است و درآمد چندانی ندارد، درآمدش جوابگوی امرار معاش خانواده خودمان و پدرش نیست.
وی ادامه داد: پدر شوهرم از کار افتاده و نمی تواند کاری انجام دهد، بنابراین تمام کارهای فرزندانش را من انجام می دهم و به آنها رسیدگی می کنم، برای آنها خرید می کنم و آنها را برای درمان، نزد دکتر می برم.
نجفی گفت: برای امرارمعاش باغ انگوری داریم که سال قبل نزدیک به ۳ میلیون تومان، توانستیم از آن درآمد کسب کنیم،اما این مبلغ را برای حفر چاه موتورآب هزینه کردیم.
وی با بیان اینکه برای رسیدگی به بچه ها هیچ وقت به سرزنش مردم گوش نداده‌ام گفت: کمک به خانواده شوهرم را برای رضای خدا انجام می دهم، پدر شوهرم دایی مادرم است و افتخار می کنم که به آنها کمک می کنم، این بچه ها خیلی حساس‌اند و با کوچکترین حرکتی ناراحت می شوند، به همین خاطر همیشه با مهربانی و محبت با آنها صحبت می کنم.
عروس این خانواده گفت: هیچ کس تاکنون کمک مالی به این بچه ها نکرده است، پدر شوهرم و دو نفر از دختران که تحت حمایت کمیته امداد بودند پس از گرفتن دیه همسرش، مستمریشان از کمیته امداد قطع شد، در این ماه نزدیک ۳۰۰ هزار تومان پول گاز، برق و آب برای آنها پرداخت کرده‌ام.
وی در سخنان پایانی اش گفت: بعضی مواقع بچه ها اذیتم می کنند، ولی با این وجود دلم برایشان می سوزد و به آنها کمک می کنم.
دختر بزرگ حسنی که از معلولیت ذهنی کمتری برخوردار است، با بیان این که از مسئولین می خواهم تا کمک کنند یک خانه جدید بسازیم، اشکهایش جاری شد و گفت: چون هر وقت برایمان میهمان می آید خجالت می کشیم.
در کشور ما برخی ها با گرفتن فیش های حقوقی نجومی از زندگی خود ناراضی اند و حرف از سهم بیشتر می زنند، برخی ها هم در خانه های کاهگلی زندگی می کنند و تنها آرزویشان داشتن یک خانه جدید کوچک است.
این ما هستیم که باید این قشر آسیب پذیر جامعه را نجات دهیم، تا در سیل ویرانگر فقر و نداری غرق نشوند، اسلام برای درمان این درد اجتماعی، راه حل بسیار مفید و کارآمدی را پیشنهاد می دهد و آن اینکه سطح زندگی مردم جامعه از نظر اقتصادی با هم یکسان و برابر شود تا فقرا نیز بتوانند همانند سایر اقشار جامعه نیازهای خود را به آسانی تأمین نمایند و این نمی شود مگر از طریق کمک‌های مالی (از قبیل خمس، زکات، صدقه و …) البته ناگفته نماند، اگر ثروتمندان جامعه، بخشی از سرمایه خود را به سر و سامان بخشیدن به زندگی فقرا و نیازمندان اختصاص دهند، علاوه بر اینکه از پاداش های بسیار ارزشمند معنوی بهره مند می شوند به حفظ ثروت خود نیز کمک نموده و جلوی بسیاری از ناامنی های اجتماعی را خواهند گرفت و در حقیقت مال و دارایی خود را تا حد قابل توجه ای از خطرات بیمه کرده اند.
پس بیاییم وجدان خفته خود را از خواب غفلت بیدار نماییم و در مقابل قشر محروم جامعه احساس مسئولیت نموده و درصدد حل مشکلات آنها برآییم.
انتهای پیام
