از نظر تکنیک و تصویربرداری «امیر معقولی» و تدوین خوب سریال، فضای فانتزی و روحیه کمدی متفاوتی را در فیلم ایجاد کرده است و فرم خشکی برای بیان لحظه‌های فیلم ندارد.

به گزارش نسیم سرخس به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از روزنامه جوان،  با نزدیک شدن روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، سریال‌های رمضانی سیما هم به قسمت‌های پایانی خود نزدیک می‌شوند، به همین بهانه پای سخن کارشناسان و منتقدان رسانه نشستیم تا از کم و کیف عملکرد سریالی رسانه ملی در رمضان امسال بپرسیم.
طهماسب صلح‌جو، کارشناس و منتقد رسانه در خصوص سریال‌های رسانه ملی در ماه رمضان می‌گوید: سریال دردسرهای عظیم و پایتخت ۴، جذاب‌تر از سایر سریال‌ها بودند، سریال پایتخت به دلیل داشتن کاراکترهای آشنا، بیش از سایر گزینه‌ها توانست با مخاطبان ارتباط برقرار کند اما نویسندگان این سریال نتوانستند داستان‌های پرفراز و نشیبی را برای مخاطب تعریف کنند و از طریق قصه‌گویی روی مخاطبان تأثیر بگذارند اما همین که مخاطبان چهار سال است که کاراکترهای سریال پایتخت را می‌شناسند، باعث شده که داستان این شخصیت‌ها را دنبال کنند و گوشه‌های تازه‌ زندگی آنها را ببینند. در واقع پایتخت روایت زندگی آدم‌هایی آشنا با مایه‌های کمدی است و این آشنا بودن، پایتخت را از سایر نمونه‌های مشابه متمایز می‌کند.

   ساخت پایتختی مخاطب‌پسند
صلح‌جو درخصوص پایتخت۴ ادامه می‌دهد: از نظر تکنیک و تصویربرداری «امیر معقولی» و تدوین خوب سریال، فضای فانتزی و روحیه کمدی متفاوتی را در فیلم ایجاد کرده است و فرم خشکی برای بیان لحظه‌های فیلم ندارد. وی در خصوص سریال دردسرهای عظیم نیز تأکید می‌کند: دردسر‌های عظیم در کشش داستانی و ماجراهایی که بر سر کاراکتر‌های داستان می‌آید و نوع روابط خانواده‌هایی که در یک مجموعه زندگی می‌کنند، توانسته با مخاطبان ارتباط برقرار کند، فیلم دردسرهای عظیم کمدی خالص نیست، یک ملودرام است که دو روایت تراژیک و روایت کمیک ملودراماتیک را به صورت همزمان پیش می‌برد. این کارشناس رسانه تصریح می‌کند: عنصر دردسرهای عظیم وجود نوزاد چندماهه‌ای است که به گرمای این روابط و اتفاق‌ها اضافه کرده، کودکی که در این سن مسلماً درکی از دوربین ندارد و عنصر مستند به حساب می‌آید، عنصر مستندی که وارد فضای دراماتیک شده واکنش‌هایش بقیه اتفاق‌ها و سایر آدم‌های داستان را باورپذیر می‌کند و در باوراندن ماجراها نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.

   نمره قابل قبول سریال‌ها
جبار آذین، دیگر منتقد رسانه هم در خصوص عملکرد سیما در زمینه سریال‌های رمضانی امسال می‌گوید: رسانه ملی امسال با دستانی پر، برنامه‌هایی متنوع، ویژه و کم و بیش همسو با ابعاد معنوی، دینی و اجتماعی ماه مبارک رمضان به استقبال این ماه مبارک آمد، با این احوال و به‌رغم پخش سه مجموعه تلویزیونی هیچ کدام از این مجموعه‌ها ارتباط موضوعی شاخصی با ویژگی‌های ماه خدا نداشتند، هرچند بخشی از ماجراهای سریال پایتخت در ایام رمضان رخ می‌داد. وی می‌افزاید: در میان مجموعه‌ها به‌رغم چهار ساله بودن مجموعه خوب پایتخت و سریال بالای متوسط دردسرهای عظیم و استقبال به نسبت خوب مخاطب از آنها، مجموعه متفاوت و جذاب «گاهی به پشت سر نگاه کن» از منظر ساختار هنری و فنی، کارکرد دراماتیک متن، کارگردانی حرفه‌ای و بازی‌های خوب، جلوتر از دو سریال دیگر ایستاد و مباحث معنوی، اخلاقی و انسانی‌اش به سبک زندگی ایرانی – اسلامی و فرهنگ جامعه نزدیک‌تر بود. آذین بیان می‌کند: رسانه ملی در مجموع به‌رغم کاستی‌های مشخص در مناسبت‌سازی و نداشتن مجموعه‌های ممتاز رمضانی با لحاظ تلاش‌های خود، کمبود بودجه، فرصت محدود و مشکلات ریز و درشت اداری و اجرایی، در ماه رمضان ۹۴، نمره قبولی در کارنامه رمضانی خود نشان داده است.

   اخت شدن با کاراکترهای پایتخت
سعید مستغاثی، منتقد رسانه هم در خصوص سریال پایتخت به «جوان» می‌گوید: سریال پایتخت به دلیل پیش‌زمینه‌ای که در اذهان عمومی ایجاد کرده بود، توانست با استقبال مخاطبان روبه‌رو شود اما این سریال از نظر کیفیت از سری سومش فاصله داشت. دردسرهای عظیم هم قرار بود ادامه سری پیش باشد اما داستان‌های تکراری داشت که قابل پیش‌بینی بود و نسبت به سری قبل با افت کیفی روبه‌رو شد. وی ادامه می‌دهد: مدیران سیما تلاش کرده بودند سریال‌های پرمخاطبی را بر آنتن رمضانی جای دهند، اما انگار داستان‌های نویسندگان و تهیه‌کنندگان ته کشیده بود و این اتفاق به کشدار شدن سریال‌ها انجامید. از اظهارنظرهای کارشناسان و منتقدان رسانه این گونه می‌توان نتیجه گرفت که هرچند سریال‌های رمضانی امسال نتوانستند باکیفیت‌تر از سری پیشین‌شان ظاهر شوند اما در کل می‌توان به عملکرد سریالی رسانه ملی در ماه رمضان نمره قبولی داد.

انتهای پیام/م