می خواهم مدال هایم را به رهبرم اهدا کنم/ اولین ورزشکار ایرانی هستم که در مچ اندازی مقام جهانی دارد
می خواهم مدال هایم را به رهبرم اهدا کنم/ اولین ورزشکار ایرانی هستم که در مچ اندازی مقام جهانی دارد
مهدی روانبخش متولد 25 بهمن 1357 شهرستان سرخس روستای معدن آق دربند است؛ او قهرمان مچ اندازی جهان در بخش جانبازان و معلولان است و از نذر خود برای اهدای مدال‌هایش به رهبر معظم انقلاب می‌گوید.

به گزارش خبرنگار نسیم سرخس، مهدی روانبخش متولد ۲۵ بهمن ۱۳۵۷ شهرستان سرخس روستای معدن آق دربند است؛ او قهرمان مچ اندازی جهان در بخش جانبازان و معلولان است و از نذر خود برای اهدای مدال‌هایش به رهبر معظم انقلاب می‌گوید.

photo_2016-11-01_07-13-56

قهرمان مچ اندازی جهان در گفتگو با خبرنگار نسیم سرخس، گفت: از سال ۸۷ توانستم در اولین مسابقه استانی مچ اندازی با کسب مقام دوم به این رشته سخت و قدرتی وارد بشوم.

 

روانبخش افزود: بدون تجربه قبلی و فقط با تکیه بر قدرت خدادادی دستانم، با مطالعه در مورد این رشته و استفاده از تجربه اساتیدی چون استاد بیگلر، استاد براتی و همچنین استاد تفرشیان توانستم با کمک و لطف خدا چندین قهرمانی در رده استانی و کشوری کسب کنم.

photo_2016-11-01_06-18-01

وی بیان کرد: در سال ۹۱ که ایران میزبان مسابقات آسیایی بود توانستم یک مدال طلا و یک مدال نقره را در شهر گرگان کسب کنم و این موفقیت برایم انگیزه‌ای شد تا تلاش بیشتری داشته باشم و خودم را برای مسابقات جهانی آماده کنم.

 

قهرمان مچ اندازی جهان اضافه کرد: نذر کردم در صورت موفقیت در مسابقات جهانی مدال‌هایم را به رهبرم اهدا کنم که به خاطر بی‌مهری بعضی از مسئولان تا سال ۹۴ نتوانستم به مسابقات جهانی اعزام بشوم.

photo_2016-11-01_06-20-08

روانبخش عنوان کرد: سال گذشته خداوند متعال کمکم کرد و بعد از حدود چهار سال زحمت توانستم با هزینه شخصی که به‌صورت وام گرفته بودم به مسابقات جهانی مالزی اعزام شوم و لطف خدا شامل حال این بنده حقیر شد و موفق شدم در مسابقات جهانی مالزی دو مدال طلا کسب کنم.

 

وی گفت: اولین ورزشکار ایرانی هستم که در رشته مچ اندازی در سطح جهانی و مسابقات رسمی کسب عنوان کردم که این موفقیت فقط به خاطر لطف خدا و دعای خیر عزیزانم بود.

%d9%85%d8%af%d8%a7%d9%84-%d9%85%d8%a7%d9%84%d8%b2%db%8c

قهرمان مچ اندازی جهان در پایان اظهار کرد: از سال گذشته که از مسابقات برگشتم همه فکرم این است که چگونه می‌توانم نذرم رو ادا کنم و هم بتوانم رهبرم رو از نزدیک زیارت کنم و هم بتوانم مدال‌هایم را پیشکش آقایم بکنم.

انتهای پیام/