صنعتی که از چشم مسئولان سرخس دور مانده است/ موانع اصلی توسعه گردشگری در سرخس چیست؟
صنعتی که از چشم مسئولان سرخس دور مانده است/ موانع اصلی توسعه گردشگری در سرخس چیست؟
موانع اصلی در توسعه گردشگری سرخس با توجه به مزایای متعدد آن اجتناب ناپذیر است ولی مشکلات و تنگناهای متعدد در راه رشد و توسعه صنعت گردشگری در سرخس نباید از نظر دور بماند که برخی از این موانع فقدان یک برنامه جامع و استراتژیک و همچنین مشخص نبودن هدف ها و سیاست های صنعت گردشگری در قالب یک برنامه است.

به گزارش نسیم سرخس، امروزه صنعت توریسم به عنوان یکی از محورهای مهم توسعه همه جانبه بسیاری ازکشورهای جهان است و اکوتوریسم که زیر مجموعه ای است از صنعت زنده و پویای توریسم درعین بازدهی وسود آوری چشم گیر اقتصادی بوده که ضامن لایه های عمیق تر توسعه است.

 

اکوتوریسم مخفف کلمه طبیعت گردی نام گرفته وگرایشی نو و پدیده ای تازه در صنعت جهان گردی محسوب می شود.

 

وجود اثر ملی دریاچه بزنگان بزرگترین دریاچه طبیعی استان، منطقه حفاظت شده خواجه، کاروانسرای رباط شرف، جنگل های پسته وحشی منطقه گرزمی، دریاچه سد دوستی، رودخانه کشف رود ورود خانه هریرود وتجن، چشمه آب گرم پالایشگاه هاشمی نژاد، بند خاکی چهل کمان و دریاچه های فصلی دشت سرخس، مقبره لقمان وتنوع گونه های جانوری همه و همه می تواند دست به دست هم دهند تا سرخس که پلی است به کشورهای آسیای میانه درجایگاه بالایی قرارگیرد.

 

متاسفانه به علت عدم برنامه ریزی صحیح و اصولی در این زمینه و عدم همکاری ارگان ها و ادارات باهم دراین راستا نتوانستیم گام هایی موثری در ایجاد اشتغال و هدف نهایی آنکه توسعه پایدار است برداریم.

 

موانع اصلی در توسعه گردشگری در سرخس با توجه به مزایای متعدد آن اجتناب ناپذیر است ولی مشکلات و تنگناهای متعدد در راه رشد و توسعه صنعت گردشگری در سرخس نباید از نظر دور بماند که برخی از این موانع فقدان یک برنامه جامع و استراتژیک و همچنین مشخص نبودن هدف ها و سیاست های صنعت گردشگری در سرخس در قالب یک برنامه، توسعه نیافتن امکانات مناسب و مکان هایی برای گردشگرا، فقدان نیروی انسانی کارآزموده و متخصص در امور گردشگری، عدم دخالت بخش خصوصی به سرمایه گذاری در بخش گردشگری، ناهماهنگی در همکاری بین سازمان ها و ارگان های دولتی و تصمیم گیری های منفک، کمبود امکانات اولیه مثل اقامتگاه های مناسب و امکانات بدیهی و ضروری و نداشتن سیستم واحد در این راستا که نیاز به تغییر نگرش فرهنگی مدیران و سیاست گذاران به مقوله ی گردشگر و گردشگری و پذیرش آن به عنوان یک اصل فرهنگی نه اقتصادی هستند و حال سوال از مسئولان این است؟ سرخس که اسمش با جاده ابریشم چند صد سال است گره خورده حتی ما یک نماد در داخل شهر به عنوان المان از قافله های شتر و یا دریغ از یک بنر که به عنوان عکسی یادگاری برای توریست های داخلی و خارجی باشد نداریم.

 

سرخس با این همه جاذبه برای نمونه، چشمه آب گرم پالایشگاه هاشمی نژاد سرخس که دارای خواص دارویی و درمانی فراوان می باشد که اگر در هر شهر دیگر استان بود باعث جذب توریست داخلی و خارجی شده بود و سرخس پتانسبل آن را داراست که حتی از کشورهای آسیای میانه به خصوص چین و کشورهای اروپایی توریست جذب کند.

 

برای نشان دادن لقمان که بیشتر به خرابه و مخروبه شبیه است و تکه پاره های آجر اطراف آن ریخته باید نشان دهیم، یا اینکه لقمانی به سبک و ثیاق خیام داشته باشیم که اطراف آن فضای سبز، حیوانات، تاکسی درمی و یک باغ پرندگان وجود داشته باشد تا مردم شهرستان در ایام تعطیل به زیر درختان توت در حاشیه ی جنگل جهانبانی هجوم نبرند.

 

این مصداق بارز شامل دریاچه بزنگان، رباط شرف و سد دوستی و چشمه  آب گرم پالایشگاه هم می شود.

 

با مطالعه نقشه شهری شهر سرخس متوجه می شویم که در اطراف کانال سیمانی آب مزار شهدا قرار است پارکی احداث شود که پتانسیل آن را دارد که بزرگترین مجتمع آبی کشور در آن ان پیش بینی شود،  بله می شود با اراده مسئولان یک حق آبه مانند کشاورزان از کانال آب مزار شهدا از آستان قدس رضوی خریداری یا اجاره کرد و در همین پارک فضاهای آبی و تفریحی مناسبی احداث کرد.

 

آیا نمی شود با همکاری نهاد های مختلف در وسعت ۵۴۰۷ کیلومتر مربع سرخس ده هکتار زمین اطراف شهر سرخس تهیه یا اجاره کرد و گورخر سرخس یا جبیر یا آهو را در آن احیا و رهاسازی کرد؛ مانند پارک شیر احمد سبزوار، پارک توران سمنان و پارک تندوره درگز که باعث جذب توریست داخلی و خارجی شده که سرخس پتانسیل آن خیلی خیلی بالاتر از این مناطق است.

 

متاسفانه باید بگوییم در این زمینه شهرهای دیگر استان از ما پیشی گرفته اند، مثلا نیشابور که فرماندار آن با سفیر چین ملاقات داشته برای سرمایه گذاری خارجی و ایجاد قطار سریع السیر که باعث رشد و سرمایه گذاری در دیگر بخش ها می شود و باعث فراهم آمدن روند سرمایه گذاری خارجی در این شهرستان شده است.

 

آیا تلنگری نسبت به مسئولان شهرستان نمی رود که سرخس با تمام این پتانسیل ها باید جایگاهی بالاتر از این داشته باشد.

 

آری تا مسئولان شهرستان به این خودباوری نرسند که شهرستان سرخس دارای پتانسیل انبوه است، همین آش و کاسه خواهد بود.

گزارش: حجت سندگل

انتهای پیام/